Różni są ojcowie.
Są tacy, którzy zawsze byli. Którzy brali dziecko na barana. Podrzucali – „hop-pa” – pod sam sufit. Uczyli jeździć na rowerze. Mieli pomysły na wyprawy, na które matki reagowały „tylko uważajcie na siebie”. Otwierali drzwi domu i mówili, chodź, pójdziemy zobaczyć świat. A później, gdy czasem było trudno, klepali po ramieniu i mówili „dasz radę”.
Są tacy, których nie ma. Którzy wcześnie odeszli. Albo którzy ...
W środę, w wiadome miejsce przyjeżdża pan Franek ze swoimi warzywami.
Sięga po 60 zł, akurat tyle było w portfelu.
Na siew…
Chłop nie wszystko ziarno sprzedaje. Część odkłada na siew.
Jak się robi chleb na zakwasie, część ciasta się odkłada. Na zaczyn. Na przyszłość. Nie wszystko będzie zjedzone.
Siew to nasza powściągliwość, dojrzałość, nasza dobroczynność. Ta szczera.
I nasza wdzięczność dla tych, co przed nami zasiali. W końcu sami jesteśmy z siewu. I Ty, i ja.
...
„Naprawdę wielki jest ten, kto potrafi rezygnować. ” Bert Hellinger, „Odchodzimy Spełnieni” (tł. Zenon Mazurczak)
Sergiej Łazariew dużo pisze o przywiązaniu. Temat istotny, bo człowiek łatwo się przywiązuje. Do rzeczy. Dobrobytu. Zdrowia. Wygody. Statusu społecznego. Władzy. Planów. Marzeń. Przyjemności. Rytuałów. Nawet Ludzi. Nawet życia. Gdy pojawia się przywiązanie, łatwo stracić z oczu to, co powinno być najważniejsze – ...
Idziesz ulicą i widzisz żula. Takiego typowego, klasycznego lumpa, zarośniętego, w strzępach ciuchów, jakie fartnęło mu się gdzieś wygrzebać. Zanim zdołasz dostrzec wielką plamę moczu na spodniach, wiesz, że ona tam jest, bo chmura smrodu zgniłej uryny wyprzedza go o wiele metrów. Zatacza się, bo oczywiście nie poskąpił sobie taniego wina na dzień dobry, więc z obrzydzeniem omijasz go szerokim łukiem, by się czasem nie otrzeć.
A może nie jest z nim jeszcze tak ...
Jest taka mała dziewczynka, która zaskakująco dużo wie. Bardzo pomocna, choć kapryśna. Nie przybędzie na zawołanie, jak dzikie stworzenie czaić się będzie na zupełną ciszę, kiedy nic – żadne hałaśliwe roszczenie czy choćby delikatny zamiar – jej nie spłoszy. Dopiero jak się już zrobi pustka, to sama przychodzi i wtedy coś szepnie. A jak szepnie, to jakby w głowie jupitery rozbłysnęły.
Mówią na nią Wgląd, tak z męska, bo w czasie patriarchatu wszystko co ...
