Różni są ojcowie.
Są tacy, którzy zawsze byli. Którzy brali dziecko na barana. Podrzucali – „hop-pa” – pod sam sufit. Uczyli jeździć na rowerze. Mieli pomysły na wyprawy, na które matki reagowały „tylko uważajcie na siebie”. Otwierali drzwi domu i mówili, chodź, pójdziemy zobaczyć świat. A później, gdy czasem było trudno, klepali po ramieniu i mówili „dasz radę”.
Są tacy, których nie ma. Którzy wcześnie odeszli. Albo którzy ...
O tej katastrofie górniczej to cały kraj wiedział wcześniej, niż wyciągnęli go na powierzchnię. Żyje? Żyje – usłyszał, gdy nieśli go do windy.
– Miałeś, pierunie, fart – odezwał się jeden z tych, którzy trzymali nosze, ratownik.
– A ten drugi? Kto to był?
– Drugi? Sam tam tylko byłeś.
Jakże tak? Przecież jak tąpnęło i jego zakleszczyło między stelażami, to przecież był tam ktoś, kto go osłonił, jakąś dziką siłą zepchnął osuwisko, które ...
W środę, w wiadome miejsce przyjeżdża pan Franek ze swoimi warzywami.
Sięga po 60 zł, akurat tyle było w portfelu.
Na siew…
Chłop nie wszystko ziarno sprzedaje. Część odkłada na siew.
Jak się robi chleb na zakwasie, część ciasta się odkłada. Na zaczyn. Na przyszłość. Nie wszystko będzie zjedzone.
Siew to nasza powściągliwość, dojrzałość, nasza dobroczynność. Ta szczera.
I nasza wdzięczność dla tych, co przed nami zasiali. W końcu sami jesteśmy z siewu. I Ty, i ja.
...
„Naprawdę wielki jest ten, kto potrafi rezygnować. ” Bert Hellinger, „Odchodzimy Spełnieni” (tł. Zenon Mazurczak)
Sergiej Łazariew dużo pisze o przywiązaniu. Temat istotny, bo człowiek łatwo się przywiązuje. Do rzeczy. Dobrobytu. Zdrowia. Wygody. Statusu społecznego. Władzy. Planów. Marzeń. Przyjemności. Rytuałów. Nawet Ludzi. Nawet życia. Gdy pojawia się przywiązanie, łatwo stracić z oczu to, co powinno być najważniejsze – ...
Wschodzące słońce oświetliło jego skuloną na ziemi sylwetkę. Miało taką samą, intensywnie czerwono-pomarańczową barwę, jak jego szata. Mnich pochylał się nad rzędem złotawych naczynek, zakończonych wydłużonymi dziubkami. Każde naczynko kryło w sobie drobny proszek w innym kolorze. Za chwilę Mnich będzie brać kolejno naczynka. Przechylając je i delikatnie uderzając końcówkę dziubka sprawi, że proszek wysypywać ...
Idziesz ulicą i widzisz żula. Takiego typowego, klasycznego lumpa, zarośniętego, w strzępach ciuchów, jakie fartnęło mu się gdzieś wygrzebać. Zanim zdołasz dostrzec wielką plamę moczu na spodniach, wiesz, że ona tam jest, bo chmura smrodu zgniłej uryny wyprzedza go o wiele metrów. Zatacza się, bo oczywiście nie poskąpił sobie taniego wina na dzień dobry, więc z obrzydzeniem omijasz go szerokim łukiem, by się czasem nie otrzeć.
A może nie jest z nim jeszcze tak ...
Jest taka mała dziewczynka, która zaskakująco dużo wie. Bardzo pomocna, choć kapryśna. Nie przybędzie na zawołanie, jak dzikie stworzenie czaić się będzie na zupełną ciszę, kiedy nic – żadne hałaśliwe roszczenie czy choćby delikatny zamiar – jej nie spłoszy. Dopiero jak się już zrobi pustka, to sama przychodzi i wtedy coś szepnie. A jak szepnie, to jakby w głowie jupitery rozbłysnęły.
Mówią na nią Wgląd, tak z męska, bo w czasie patriarchatu wszystko co ...
Co stoi za naszymi chorobami? Za niepowodzeniami w pracy, biznesie? Za nieudanymi związkami? Za każdą niechcianą przypadłością, za którą na nieprzychylny Los skwapliwie cedujemy odpowiedzialność?
Niektórzy nazywają to ukrytymi dynamikami. To siły, których źródło może tkwić w przeszłości, kilka pokoleń wstecz, a które potrafią mocno wpływać na nasze obecne życie działając na poziomie nieświadomym. Pojawiają się, gdy zakłócony zostaje pewien naturalny porządek ...
Pod tym drzewem, które miało białą korę, było jedyne miejsce gdzie można było schronić się przed słońcem. Chłopiec siedział w jego cieniu i mrużąc oczy próbował przeskoczyć horyzont, który od gorąca rozmywał się galaretowato. Niecierpliwie przebierał schodzonymi sandałkami i bezmyślnie bawił się skarbami swoich kieszeni, od czasu do czasu ciężko wzdychał i czekał.
Aż coś w końcu pojawiło się w oddali! ...
Alince – za podszept fenomenologiczny…
Pierwszy raz zobaczyłem ją pewnego mglistego poranka na zatłoczonym przystanku, który za moment miał być rozjechany przez rozpędzony samochód i zamienić się w bordową plamę skrzącą się posypką kawałków szkła i aluminium. Słyszeliście pewno, głośno o tym było: nietrzeźwy kierowca, kilka osób ciężko rannych… Na kilka chwil przed tym obróciłem się, ...
